Dit weekend hadden Britt, Lotte en ik ons verlengd weekendje vrij. We zijn naar de Sunderbans getrokken. Echt de moeite! Het is een grote, de grootste ter wereld, mangrovejungle. Er is een heel kleine kans dat je een Bengaalse tijger kan spotten, maar dat is helaas niet gelukt. het is een groep van meer dan 100 eilanden waarop totaal niet veel mensen wonen. Op de meeste eilanden is zelfs nog nooit iemand geweest. Het was er dus enorm stil vergeleken met Kolkata. We hadden geen last van het verkeer, vervuiling in de lucht, roepende mensen,… Een goed weekendje ertussenuit dus.

VRIJDAG
Vrijdagochtend zijn we vroeg vertrokken richting Park Street. Hier is het bureau van The Backpackers, 3 broers die samen verschillende tours in de Sunderbans organiseren. Rond half 9 zijn we vertrokken met de bus richting de Sunderbans. Onderweg hebben we nog een ontbijt gekregen, dit was een toast met tomaat en komkommer en chips om hierbij te eten. Onze groep bestond uit een koppel uit Wales: James en Naomi, een man uit de UK die ook James heette en Jasper de Hollander. Een superleuke groep, iedereen had ongeveer dezelfde leeftijd en sprak, uiteraard, goed Engels.

Na 3u rijden kwamen we eindelijk aan op onze bijna bestemming. We konden namelijk niet meer verder met de auto. We hebben een motorbootje genomen naar de overkant van de rivier, het grootste eiland van de Sunderbans. Hier hebben we een tuktuk genomen om het eiland over te steken. Rakesh, onze gids van de Backpackers, zei dat het een bumpy ride ging zijn en dat was het ook. De weg was helaas niet heel goed aangelegd en dat maakte onze rit niet echt comfortabel. Na het eiland over te steken, namen we nog een laatste motorboot om aan te komen in ons Ecovillage waar we onze eerste nacht doorbrengen.

De Ecovillage bestaat uit verschillende kleine huisjes waarin de gasten in verblijven. Het heeft een slaapkamer en badkamer en hopelijk elektriciteit. Omdat onze activiteiten pas om 17u begonnen, hebben we met onze groep een kleine wandeling gemaakt door het dorpje naast de Ecovillage. Op een gegeven moment was het tijd voor ons om terug te gaan en zijn we recht door een veld terug gewandeld. Er was wel een klein weggetje, maar dit was uiteraard niet voor ons bedoeld. Tussen de koeien en geiten zijn we toch op de juiste weg geraakt.

Om 17u zijn we met Rakesh nog een stukje door het dorp gewandeld om uiteindelijk met een roeibootje de rivier op te gaan. We zijn met ons klein roeibootje op de kleine waterwegen gevaren tussen de mangrovebossen. Dit was enorm mooi! We hebben een goeie vangst aan krabben gedaan. Onze lokale gids die de boot bestuurde, was redelijk goed in het zoeken van verschillende krabben en deze uiteindelijk ook te vangen. Heel interessant om te zien. Ook de bossen waren enorm mooi, zeker de moeite waard en enorm rustgevend.

Na onze prachtige boottocht hebben we kunnen genieten van de lekkere kookkunsten van ons Ecovillage. Hierna hebben we een miniconcert gekregen van de plaatselijke bevolking. Rakesh zorgde voor de vertaling van al de liedjes. De eerste drie liedjes gingen over de drie vrouwen met wie hij getrouwd was. De eerste vrouw beschreef hij als een olifant, ze was dik en gaf hem veel te weinig rijst, dus zijn ze gescheiden. De tweede vrouw gaf hem wel eten, maar enkel dessert. Dit was voor de man niet voldoende dus zijn ze opnieuw uit elkaar gegaan. Nu was hij met zijn derde vrouw en zij gaf hem de liefde die hij nodig had. Na deze liedjes heeft hij nog gezongen over een gsm en hoe deze gebruikt werd, best een grappig onderwerp om over te zingen.

James in onze groep was jarig op zaterdag dus zijn we met z’n allen wakker gebleven tot 24u om zijn verjaardag te vieren. Rakesh had een kleine cake gekocht in de winkel (voorverpakte cake) en hat een mooi bloemenboeket gemaakt. Om te wachten op zijn verjaardag zijn we met z’n allen op het dak met de hangmatten geweest. Het ecovillage heeft twee dakterassen: eentje met hangmatten en een ander met matrassen en stoeltjes om naar de sterren te kijken. Om half 2, na onze birthdayparty, zijn we toch gaan slapen aangezien we er om kwart na 5 uit moesten.

ZATERDAG
Onze dag is heel vroeg begonnen, om kwart voor 6 zaten we aan tafel voor thee omdat we om 6u de boot opgingen richting de jungle. We waren maar met 7 op de boot, ideaal om veel te kunnen zien. Er was wel één klein nadeel: een wespennest op onze boot…

We hebben ongeveer 10 uur op de boot doorgebracht al varend tussen de mangrovebossen. We zijn twee keer gestopt om te wandelen naar een uitkijktoren. We hebben helaas geen Bengaalse tijger gezien, dit hadden we wel verwacht. We hebben verschillende wilde herten gezien, lizards, wilde zwijnen, veel mooie vogels zoals de kingfisher, een wilde hond, sporen van een tijger (volgens onze lokale gids toch) en verschillende krabsoorten. De boottocht was enorm de moeite. Het was zo rustig, mooie natuur en vooral stil vergeleken met onze dagelijkse drukte in Kolkata.

Na onze boottocht zijn we terug aan land gegaan om te wachten op ons avondeten. We hebben ons met z’n allen neergelegd op de matrassen en genoten van de stilte. Na ons avondeten zijn we op een kleine nightsafari geweest. Met de roeiboot zijn we naar de kleine wegen tussen de mangrovebossen gevaren om te kijken naar de boomkrabben en het plankton. Als je je hand in het water stak en dit omhoog spetsten, gaf het plankton licht door de maan. Dit was super mooi om te zien. Onze zaterdag was enorm geslaagd!

ZONDAG
Helaas moesten we zondag morgen weer vroeg opstaan. Het was kwart voor 6 omdat onze boot gebruikt moest worden voor de volgende boottocht. Omdat we nu toch wakker waren, hebben we de fiets genomen en zijn we door het dorp gaan fietsen. De fiets was redelijk brak en niet al te comfortabel, maar de tocht was zeker de moeite. Helaas zat ons verblijf in de Sunderbans erop. We zijn met de bootjes, tuktuk en bus teruggekeerd naar het drukke Kolkata. Terug in het drukke verkeer, vele lawaai en mensenmassa. De trip was zeker de moeite waard en goed om onze baterijen op te laden voor de laatste weken in Kolkata.